Każdy, kto ma szacunek do Najświętszej Maryi Panny jest zaproszony do Żywego Różańca.
Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat, i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.
Jednym z celów Żywego Różańca jest wynagradzanie Bogu za popełnione zło i wezwanie do nawrócenia. Charyzmat tej wspólnoty różańcowej jest więc bliski duchowi nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca, polecanego przez Maryję w Fatimie.
Różaniec Święty jest ogromnym źródłem łaski i duchowej ochrony, a także jednym z najpotężniejszych sakramentaliów Kościoła katolickiego. Przez różaniec można wyprosić Boże miłosierdzie, duchowe zwycięstwo, ocalenie narodów, pomoc w każdym nieszczęściu.
Spotkania: I-sza sobota miesiąca,
o godz. 17:15, Nabożeństwo wynagradzające pierwszej soboty Niepokalanemu Sercu Maryi wraz z odmawianiem częścią różańca świętego,
o godz. 18:00 Msza Święta a następnie zmiana Tajemnic Różańca.
Miejsce: kościół pw. Świętej Trójcy w Boguszowie, Plac Jana Pawła II
Aby dołączyć do Żywego Różańca należy przyjść w pierwszą sobotę miesiąca i zgłosić się do księdza.
Obowiązki członka Żywego Różańca
- Codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego, opuszczenie tej modlitwy nie
sprowadza grzechu ciężkiego - Udział w miesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic
- Uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła
- Rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej
- Odważne stawanie w obronie wiary
- Udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży (koła)
- Kapłani należący do Stowarzyszenia ofiarują raz w roku Ofiarę Mszy świętej w intencji Żywego Różańca
- Osoby zakonne ofiarują w tej samej intencji jedną Komunię świętą w roku.
Członek Żywego Różańca odmawiając 1 dziesiątkę dziennie dostępuje takich łask jakby odmówił cały
różaniec. Dzieje się tak, gdyż jest on we wspólnocie modlitewnej i kolejne osoby z róży dopełniają modlitwę różańcową rozważając pozostałe tajemnice.
Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret
Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może uzyskać odpust zupełny (darowanie kary czyśćcowej)
pod zwykłymi warunkami (stan łaski uświęcającej, przyjęcie w danym dniu Komunii św., odmówienie
Wierzę w Boga, Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo w intencjach ojca św.).
Dni uzyskania odpustu zupełnego:
- Dzień przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca
- Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia)
- Święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego)
- Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego (data ruchoma)
- Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca)
- Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia)
- Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 października)
- Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia)
Obietnice różańcowe przekazane przez Matkę Bożą bł. Alanowi z La Roche - Wszyscy, którzy wiernie Mi służyć będą odmawiając Różaniec św. otrzymają pewną szczególną łaskę
- Wszystkim odmawiającym pobożnie mój Różaniec przyrzekam Moją szczególniejszą opiekę i wielkie łaski
- Różaniec będzie najpotężniejszą bronią przeciw piekłu, wyniszczy pożądliwości, usunie grzechy, wytępi herezje
- Cnoty i święte czyny zakwitną – najobfitsze zmiłowanie uzyska dla dusz od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych; o, ileż dusz uświęci ta modlitwa
- Dusza, która poleca Mi się przez Różaniec – nie zginie
- Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie Różaniec św., rozważając równocześnie Tajemnice Święte nie
dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest
grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym – wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne - Prawdziwi czciciele Mego Różańca nie umrą bez Sakramentów Świętych
- Chcę, aby odmawiający Mój Różaniec, mieli w życiu i przy śmierci światło i pełnię łask, aby w życiu i przy śmierci uczestniczyli w zasługach Świętych
- Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które Mnie czciły modlitwą różańcową
- Prawdziwi synowie Mego Różańca osiągną wielką chwałę w niebie
- O cokolwiek przez Różaniec prosić będziesz – otrzymasz
- Rozszerzającym Mój Różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie
- Uzyskałam u Syna Mojego, aby wpisani do Bractwa Mojego Różańca – mieli w życiu i przy śmierci za
braci wszystkich mieszkańców nieba - Odmawiający Mój Różaniec są Moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna Mojego Jednorodzonego
- Nabożeństwo do Mego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do Nieba
Różaniec jest modlitwą piękną ale dość wymagającą, gdyż łatwo ją bezmyślnie powtarzać. Należy jak
najprościej modlić się na różańcu. Zaczyna się od przeczytania rozważań lub fragmentu Ewangelii,
następnie krótka refleksja nad przeczytanym tekstem oraz podanie intencji. Później można odmówić
dziesiątkę. W różańcu chodzi o to, by nie tyle skupić się na technice odmawiania, ale aby rozważać
poszczególne tajemnice oraz ich znaczenie. Taki różaniec staje się modlitwą ewangeliczną, wraz z Maryją przeżywamy kolejne momenty życia Jezusa.
Nie można traktować Różańca magicznie, przed czym przestrzegał Jan Paweł II. Istotą jest zasłuchanie, wniknięcie w Boże dary, stąd zawsze przed modlitwą zapraszamy Ducha Świętego.
Człowiek świecki powinien czuć się odpowiedzialny nie tylko za bycie w Kościele ale również za jego wzrost. Ważna jest troska o zbawienie swoje i innych. Dokonuje się to poprzez miłość Boga i bliźniego, modlitwę, dobre uczynki, a nawet cierpienie.